Witam w moich całkowicie skromnych progach.

by **Lunatyk** Pon Lip 15, 2013 9:34 am

Na wstępie trzeba dodać, iż Shion nie miał wystarczająco dużo pieniędzy, by zainwestować w ładne mieszkanie w celu jego kupna, a nie wynajęcia. Starczyło mu jedynie na przyjemną i skromną kawalerkę, choć potrafi on ją przeobrazić w miły apartamencik.
Mieszkanie znajduje się przy alejce otoczonej z dwóch stron wysokimi i chudymi drzewami o ciemnej i szorstkiej korze. Najprawdopodobniej są to tylko drzewa wiśniowe, które kwitną w obfite i różowe kwiaty. Alejka wyłożona jest szarym i delikatnym kamieniem tak, że słychać każde kroki zbliżające się do mieszkalnych bloków. Sam budynek nie wygląda wcale na stary i brudny. Musiał niedawno zostać wyremontowany, gdyż na pierwszy rzut oka dostrzec można białe ozdoby dookoła okien.
Wracając do mieszkania; drzwi są jasno brązowe z szeroką, posrebrzaną klamką. Gdy tylko się je otworzy, wpada się do ciasnego i ciemnego korytarza, na którym znajduje się okrągłe lustro z brązową ramą i plastikowy wieszak na maksymalnie trzy kurtki lub płaszcze. W korytarzu przylgnięte do ścian są drzwi, jedne na lewo a drugie na prawo. Te na lewo prowadzą do malutkiej kuchni. Kwadratowe okno zajmuje całą przednią ścianę. Ściany są koloru zgniłej zieleni i dziwacznym, żółtym paskiem namalowanym zaraz przy suficie. Kuchenka wraz z lodówką stoją po lewo a malutki, zrobiony z drewna stoliczek i obite w czarną skórę niewygodne krzesło po drugiej stronie. Lada, której powierzchnia przypomina zabrudzone dno morskie towarzyszy lodówce z drugiej strony. Kosz na śmieci jest wspólnotą mieszkaniową, więc pojemnik jest na każdym piętrze w bloku. Podłoga w całym mieszkaniu jest wyłożona drewnianymi panelami które odbijają się refleksami od światła padającego z okien.
Kolejne drzwi ukazują łazienkę, w której niestety nie ma okna. Wąska i długa wanna znajduje się zaraz przy wejściu, a oczy cieszysz wykonanym z białej ceramiki klopem. Ściany wyłożone są jasno niebieskimi kafelkami a na podłodze leży nieprzyjemny w dotyku dywan, który stracił swój dawny kolor i jest teraz mieszanką brązu i szarości. Umywalka jest tak blisko ubikacji, że nie sposób załatwiać wszystkich czynności na siedząco. Pralka jest prosta i w obsłudze i w wyglądzie. Opiera się na drugą stronę od wanny. Tak czy inaczej, trudnością jest przedostanie się przez to wszystko ale Shion jest wystarczająco chudy, by przecisnąć się między dwoma dociśniętymi do siebie krzesłami.
Zapomniałam również wspomnieć, iż na korytarzu znajdują się ostatnie drzwi. Wielkie, szerokie i jednoskrzydłowe. Nie skrywają wiele tajemnic, jedyną jest średnich rozmiarów pokój gościnny. Ściany ozdobione są tapetą w kolorze brzoskwini, na której widnieją delikatne, zakręcone różyczki. Dwa okna wychodzą na ulicę, po której codziennie przechadzają się różne rasy. Czasem coś przejedzie, czasem jest cisza równa ciszy w trumnie. Korony drzew sięgają tak wysoko, iż Shion bez problemu może wyjść z okna i skoczyć prosto na nie. Naprzeciwko okien znajduje się półeczka z kilkoma książkami, które wziął ze sobą chłopak wraz z przeprowadzką. Znajdują się tam wybitni autorzy, którymi chłopak uwielbia się chwalić. Pokój nie posiada nic więcej poza szafą na ubrania, kanapą z miłego i grubego materiału w kolorze brązowym, malutką półeczką z telewizorkiem i laptopem, który wala się między szafą a ścianą, na której powoli zakwita pleśń. Nie wspominając o tym, że w całym mieszkaniu działa elektryczność, czasem coś szwankuje i chłopak udając złotą rączkę, musi specjalnie krążyć po bloku w poszukiwaniu swoich korków do naprawy.
Ogólnie mieszkanie Shiona znajduje się na ostatnim piętrze zaraz obok strychu.